In de maatschappij gaat het om meer dan het persoonlijke. Tegelijkertijd mag het persoonlijke niet uit beeld raken. Soms lijkt het dat het systeem ons vertelt wat te doen, maar uiteindelijk zijn wij natuurlijk zelf het systeem. Hoe gaan we om met werk? Hoe kunnen we met zoveel mensen ontevreden zijn over wat we doen en hoe kan het zover gekomen zijn? Dat is het onderwerp van The Happy Worker. Hoe gaan we om met wat we nog niet kennen? Toen Covid zich aandiende was Bergamo in Italië de eerste Europese stad die hard getroffen werd. In The Walls of Bergamo volgen we in die periode verschillende mensen die keuzes moeten maken. Mensen die ook op zoek zijn naar elkaar.

“Het gaat over hoe we met mensen omgaan, over wat we doen met macht”

In Subject is het onderwerp wat het met je leven doet als er een documentaire over je gemaakt wordt. Objectivering van het persoonlijke dat de mensen in kwestie voor de rest van hun leven blijft achtervolgen. En de vraag is natuurlijk of dat ook anders kan. Anders is in ieder geval George die zich al tientallen jaren tot doel heeft gesteld om een treintunnel te realiseren tussen Alaska en Rusland. In je eentje tegen de wereld met een goed verhaal.

Als laatste het collectieve geheugen van de bibliotheek. De in 2016 overleden schrijver Umberto Eco stelt dat de keuzes die we maken in de samenstelling van onze bibliotheken iets zegt over wie we zijn en wat we belangrijk vinden. Over degene van wie de bibliotheek is dus. Of die nu van ons als maatschappij is, of dat het de persoonlijke bibliotheek van Umberto Eco zelf is.