Slow foodie Joris Lohman en techno-optimist Hidde Boersma hebben een hoop gemeen: ze zijn halverwege de dertig, hebben drie kinderen en wonen in Amsterdam. Maar als het gaat om de toekomst van de voedselvoorziening, dan staan ze lijnrecht tegenover elkaar. Joris gelooft dat de wereld zich zou moeten richten op een leven dat meer in harmonie is met de natuur en het vinden van voedsel in de regio en in het seizoen. Hidde denkt dat we onze voedselproductie nog verder moeten intensiveren om zo ruimte te creëren voor de natuur en hij denkt dat genetisch gemodificeerde organismen een zegen voor de wereld zijn.

Wanneer de Nederlandse overheid ze vraagt om de handen ineen te slaan en met een overkoepelend plan te komen, starten ze samen aan een emotionele reis. Lukt het ze om een visie te vinden voor een wereldwijde oplossing of komen ze terug met lege handen?

Slow foodie Joris Lohman and techno-optimist Hidde Boersma have a lot in common: they are in their mid-thirties, have three kids and live in Amsterdam. However, when it comes tot he future of food, they are diametrically opposed. Joris believes the world should aim for more wild-life friendly agriculture, living more in harmony with nature, and sourcing food locally and in season. Hidde believes the opposite: he thinks we should intensify our food production even further, to make space for nature. He’s a fan of the green revolution and thinks  gmo’s are a boon tot he world.

When the Dutch government asks them to unify, and come up with one overarching plan, they embark on an emotional trip. Will they succeed in finding a vision for a global solution or will they return home empty-handed?