Wij Praten Niet is een intrigerende documentaire over jongeren die verstrikt zijn geraakt in het complexe netwerk van seksueel geweld en uitbuiting. De film volgt vier jonge personages, die ons door middel van diepgaande gesprekken met hun therapeuten meenemen in hun innerlijke strijd. Alle vier proberen ze te breken met hun voormalige wereld, waar ze – de één meer dan de ander – maar moeilijk van los kunnen komen.
Door in het hoofd van de jongeren te kruipen maakt regisseur Marjolein Busstra op een zorgvuldige en genuanceerde manier de complexiteit van de problematiek en het grijze gebied daaromheen zichtbaar. Als getuige van de intieme therapiegesprekken toont Busstra’s camera wat het met de jongeren doet als er naar hen geluisterd wordt. Wanneer zij pijnlijke herinneringen ophalen en geconfronteerd worden met hun verstoorde zelfbeeld vol schaamte en schuld, wordt ook voor de kijker het benauwde gevoel van de verstikkende situatie voelbaar. Wij Praten Niet wijst ons daarmee op het belang van signalering van seksueel geweld en opent het gesprek in een wereld waarin jongeren zich vaak niet veilig genoeg voelen om hierover te praten.
Visuele, metaforische scènes wisselen deze dialogen af en geven lucht aan de heftigheid in de gesprekken. Ondanks hun heftige situatie brengen de jongeren met humor, zelfspot en een nuchtere blik een bepaalde lichtheid met zich mee. Zo kom je erachter dat het geweld waar ze mee te maken hebben voor hen zo alledaags is, dat zelfs het woord verkrachting geen indruk meer maakt.
We zien hoe de toewijding van de therapeuten en de dynamiek van hun gesprekken de jongeren stimuleert om hun verleden een plek te geven en te werken aan het repareren van hun zelfbeeld – zonder veroordeling, schaamte of schuld. Zo leren zij stapje voor stapje hun eigen grenzen aan te geven, hun eigen keuzes te maken en hun boosheid en beschadigde vertrouwen te verwerken om zo zeggenschap over hun eigen lichaam terug te winnen en zelfs een beetje van zichzelf te houden.