Documentaires over mensen. Zo simpel als dat. Verschillende documentaires waarin we mensen volgen. In hun ontwikkeling, bij de keuzes die ze maken, we zien de emoties waar ze doorheen gaan en hoe ze zelf terugkijken op wat hen overkomen is. Ieder een eigen verhaal en ze zijn allemaal de moeite waard.

“Het is voor iedereen gezond om af en toe eens op een afstandje naar zichzelf te kijken.”

Het wonderlijke verhaal van de zeventienjarige wielrenner uit Eritrea die de weg naar het mondiale podium vindt, het inspirerende verhaal van de talentvolle dirigent uit Venezuela die vertelt over de passie voor muziek en een ontroerend en meeslepend verhaal van een buitengewone pianist met een mening en een overtuiging.

In de andere drie documentaires wordt er teruggekeken op het eigen leven. Na al die jaren kijk je met andere ogen naar het verhaal van jezelf en de mensen om je heen. We zien dat bij A Life Like Any Other waarin Faustine Cros met andere ogen kijkt naar haar ouders bij de beelden uit haar jeugd, bij Contigo Contigo Y Sin Mi waarin Amaya Villar terugkijkt op de relaties in haar leven en bij Vroeg Verloren is Liesbeth Rasker op zoek naar de herinneringen aan haar moeder.