Voor deze film besloot Estelle relaties te verkennen als reactie op de vragen die ze zichzelf stelde en die ze hoorde van anderen om haar heen. Ze wilde werken aan de keuzes die we maken en het belang dat we hechten aan persoonlijke zaken in ons leven. Hoewel we misschien net doen alsof liefde een ondergeschikt onderwerp is, kan het in vrijwel elk gesprek aan de orde komen. Ze ontmoet mensen uit verschillende lagen van de bevolking en brengt hen samen in 1 film: een hartstochtelijke minnaar, een traditioneel echtpaar dat elkaar eindelijk vindt, een man die geniet van ondernemen.

De beoogde benadering is niet romantisch, maar poëtisch. Overal wordt een bepaald niveau van schoonheid gehandhaafd, maar de poëzie in Fragments of Love graaft ook in de duisternis van gevoelens. Het spreekt over liefde, maar ook over verlies en dood.

Estelle maakte haar film in Argentinië. Niet vanuit een etnografisch verlangen, maar vanuit een streven naar tijdloosheid en universaliteit. De Argentijnse cultuur staat dicht bij de Europese cultuur, maar omdat het een voor haar onbekend land is, geeft het haar tegelijkertijd een ongefilterde kijk op haar omgeving en de mensen die ze ontmoet. De gevarieerde en suggestieve landschappen waarin ze steeds weer terecht komt, ondersteunen de introspectieve reis waarop ze de toeschouwer probeert mee te nemen.