Toen de Berlijnse Muur neergehaald werd, werd het einde van een tijdperk uitgeroepen. Het idee van het optrekken van muren zou tot het verleden behoren. De werkelijkheid is precies het tegenovergestelde. Nooit in de geschiedenis van de mensheid werden er zoveel muren gebouwd. Nooit waren er zoveel hekken, prikkeldraad, greppels en muren.
Deze documentaire vertelt de echte verhalen van mensen die aan beide kanten van hele verschillende muren wonen. De muur die Zuid-Afrika scheidt van Zimbabwe, de scheidingsmuur tussen de Verenigde Staten en Mexico, het hek in Melila dat wordt gebruikt als de grens tussen Spanje en Marokko.
In de visuele en vertellende benadering staat de muur als concept centraal, niet de geopolitieke analyse of the strategische of morale beoordeling van de situatie. Feit is dat de muur bestaat. Feit is dat er mensen leven aan beide kanten. Als we een aantal persoonlijke verhalen leren kennen, krijgen we de gelegenheid om over te hebben. De intieme portretten van echte mensen. kijkend naar hoe zij leven, aan beide kanten, laten ons zien dat we allemaal dezelfde dromen, angsten, gedachten en emoties hebben. Het drama dat elke muur vertegenwoordigt – een drama dat verteld moet worden – laat ons een emotie overbrengen en vieren die geen grenzen kent en in tegenstelling tot die muren, immuun is tegen de tijd: de absurde symmetrie van elke muur dient als een spiegel en laat ons ontdekken dat eenieder in wezen hetzelde is.
