Wie kan het leven van regisseur Miloš Forman (One Flew Over the Cuckoo’s Nest, Amadeus) beter beschrijven dan de man zelf? Jakub Hejna en Helena Třeštíková bouwden hun portret volledig op uit gearchiveerde interviews, aangevuld met fragmenten uit filmklassiekers, setbezoeken en homevideo’s die de cineast zelf maakte.
Openhartig vertelt de vorig jaar overleden regisseur over zijn bewogen carrière en privéleven. Zo verloor Forman als kind beide ouders toen zij vanuit Tsjechoslowakije naar concentratiekampen werden gedeporteerd. Bij pleeggezinnen voelde hij zich nooit meer thuis. “Alsof ik van buiten door een raam naar die families keek,” vertelt de filmmaker. “Dat gevoel heb ik altijd gehouden.”
Heeft die afstand, dat ontheemde gevoel, hem dan misschien ook gevormd als verhalenverteller? Kijkers mogen zelf zulke parallellen trekken tussen Formans werk en zijn persoonlijke leven. Hejna en Třeštíková analyseren niet, maar laten beelden en ontboezemingen – waarvan sommige worden uitgesproken door Miloš’ zoon Petr Forman – voor zich spreken. Een helder verteld, intrigerend inkijkje in het leven van een immigrant, wiens films in totaal voor 31 Oscars werden genomineerd, waarvan er dertien werden verzilverd.
