De Finse naaldbossen fungeren samen met die van Zweden als de longen van Europa. Zo’n negentig procent van de Finse bossen wordt acuut bedreigd door houtkap, ondanks het feit dat wetenschappers zeggen dat bosbehoud een van de belangrijkste dingen is die we kunnen doen om verlies aan biodiversiteit te voorkomen en de planeet te redden.
Once Upon a Time in a Forest is een filmische ode aan een groep jonge radicalen die zich inzet voor de verdediging van de Finse bossen. Daarbij botsen Ida, Minka, Otto en hun activistische vrienden op de gevestigde belangen van de bosbouwsector en het politieke systeem, en op een diepgewortelde ideologie van het bos als een belangrijke basis voor de economische welvaart van Finland. Hoewel de jonge activisten betrokken zijn bij inspraakprocedures, werpen deze geen vruchten af en besluiten ze direct actie te ondernemen. Hoewel de Finse politie en justitie niet zo hardhandig optreden als elders, is het duidelijk dat de toegewijde jonge activisten een zware strijd te wachten staat.
Regisseur Virpi Suutari volgt deze nieuwe grassroots-milieubeweging via geheime strategische bijeenkomsten, acties en hartverscheurende momenten in wat er nog over is van de natuur. We zien de 28-jarige Minka de wonderen van het bos ontdekken terwijl ze met baarzen zwemt, en de 22-jarige Ida die samenleeft met Siberische gaaien voordat ze een leidende rol op zich neemt en zich verzet tegen houtkap in de barre winterse omstandigheden van Lapland.
De film getuigt uiteindelijk krachtig van hoe verandering onvermijdelijk is, en hoe de uitkomst van dit Once Upon a Time-verhaal – lang en gelukkig of een ecologische ramp – grotendeels afhangt van jonge activisten zoals Minka, Ida en hun kameraden.
