De leraar die je niet snel zult vergeten. Dat boek dat is blijven hangen. Die muziek die patsboem binnenkomt. Herkenbaar? De documentaire Shadowman is er voor mij zo één. Een documentaire die indruk heeft gemaakt. Eén om in te lijsten. Omdat er zoveel in zit: schoonheid & verval; genialiteit & gekte; kunst & commercie. En ook: de enorme kracht die kunst kan hebben. Hoe een schijnbaar achteloos geschilderd silhouet in een achteraf steegje werelden in beweging kan brengen. Kunst zoals kunst moet zijn: een prikkel voor de zintuigen én voedsel voor de geest. Shadowman is een documentaire die je echt moet zien. En ook kunt zien. Op het vierdaagse documentairefestival Beholders in onze eigen gemeente Meierijstad.

Er is maar één probleem. Beholders biedt alleen maar documentaires die je écht moet zien. En documentairemakers die je écht moet spreken. En locaties die je écht graag wilt beleven. Het komt niet vaak voor dat dat gevoel van urgentie er al bij voorbaat is. Dat je nu al het gevoel hebt: dit mag ik niet missen. Dit gaat raken, inspireren, inzichten bieden. Toch is dat het geval bij Beholders. Het programma is doordesemd van passie, kwaliteit en inhoud. Een verademing in een wereld de bol staat van platvloers vermaak, non-nieuws en goedkope sentimenten. En een enorm compliment aan de initiatiefnemers: Willem Wouters en Mark van de Laarschot. Beholders. Onthoud dat woord. Want Beholders belooft écht wat. Veeg je agenda leeg. Be present. Be impressed.

Lisette van der Swaluw